Dag 3

We hebben allemaal een lekker lange nacht gemaakt en zijn weer een beetje bijgekomen van alle indrukken die we op doen. We kunnen er weer tegenaan vandaag! Na een uurtje staat de gedekte ontbijt-tafel weer voor ons klaar. We hebben allemaal wel zin in een lekker ontbijtje. De trek neemt echter snel af als we twee schalen vol gevulde eieren voor ons neus zien staan. Tot onze verbazing zijn ze zelfs op de vroege ochtend heerlijk! We eten er lekker van.
Vandaag mogen we eindelijk wat terug doen voor deze enorm gastvrije mensen! Er staat een activiteit voor de kinderen op de planning. We gaan de kerk en nemen plaats in de banken. Woow! Wat een harde, rechte banken. Zo val je zéker niet in slaap.
Eerst gaat Tiemie (de vrouw van Laszlo) zingen met de kinderen en ze speelt mee met de gitaar. Wij hebben ons eerste hongaarse liedje geleerd! De kinderen mochten de woorden voor zeggen en wij zeiden het na. Dat was natuurlijk geweldig!
Daarna vertelt Laszlo de kinderen een bijbelverhaal. Het ging over Gideon. Hij vertelde zo spannend. Als was het dan in het hongaars, we konden aan de kindergezichtjes wel aflezen dat het erg mooi was.
Tijd om te knutselen! Jaja. Daar gaan we dan met de kindjes achter ons aan. Best moeilijk om duidelijk te maken wat de bedoeling is, maar met handen en voeten kom je een heel eind (geweldig hoe kinderen zich duidelijk kunnen maken!) en we hebben een paar 'translaters' bij de hand. De jeugdgroep van de kerk komt ook om te helpen. Gelukkig.
Jannine zet een indianentooi op haar hoofd en maakt er indianengeluiden bij. “Who am I?” “Yes, an Indian.” De kreet is een blijvertje voor die dag. Alle kids versieren hun tooi met hun naam, tekeningetjes, krullen en veren. Sommigen schreven zelfs onze naam erop en die was dan voor ons. Ze willen het dan ook echt niet zelf houden. De kinderen lijken het erg leuk te vinden en ze geven zich ook heel snel. Een knuffel hier, een kusje daar. Op de foto. Zo lief!
Daarna gaan we spelletjes doen in de tuin van de dominee, o.a. ballonnentrappertje. De ballonnen zijn niet veilig voor de kids..
Het is inmiddels alweer 1 uur; zo'n ochtend vliegt voorbij. We sluiten de morgen af.
Tijd voor het middageten. Typisch hongaars; koolrolletjes met vlees en rijt erin. Je kunt er sauer cream over doen. Het valt niet erg in de smaak, maar voor de beleefdheid zeggen we toch maar: 'fenom' (lekker). Oma is erg trots op haar gerecht en natuurlijk willen we haar niet teleurstellen. Het is aandoenlijk om te zien hoe erg de beide vrouwtjes zich voor ons uitsloven en dagen druk zijn met het eten koken en de afwas. En helpen, daar komt niets van in!
Na het eten vertrekken we naar de grot. De bussdriver is weer op komen draven om ons op de plek van bestemming te brengen. Anita, een Roemeens meisje, gaat met ons mee. Superleuk! De weg naar de grot lopen we over een rails, waar gewoon treinverkeer is. Het is de normaalste zaak van de wereld om daar te lopen.
De grot is ontzettend mooi en dominee Laszlo is apetrots dat hij dit kan laten zien. Hij heeft zelfs geregeld dat wij er foto's van mogen maken, want normaal gesproken is dat niet toegestaan. Toen we weer buiten kwamen, vond Jolanda al het groen 'extra mooi'. Laszlo heeft zijn nieuwe stopwoord gevonden! Haha. Grijnzend noemt hij alles: 'extra mooi!'. Hij laat ons nog een 'extra mooi' plek zien, bij de waterval. De tocht ernaartoe is allesbehalve makkelijk, vooral niet omdat de paadjes glibberig waren (because it's raining) en we nou bepaald geen goede wandelschoenen aanhebben. Gerrieke glijdt onderuit, tsja, Hollanders kunnen nou eenmaal niet oefenen om in de bergen te wandelen, 'cause in Holland it's flat. And Romania is -whoepwhoepwhoep-. Precies, Laszlo. Bergachtig. De weg over het spoor gaat weer terug. Laszlo legt ons uit wat we moeten doen als een trein aankomt. Gewoon in de kant gaan staan en je omdraaien. En ja hoor, daar komt de trein. Fuuut, Fuut. De berm in. Eline heeft de schrik van haar leven! Gillend staat ze in de kant, ze zou bijna het ravijn in springen. 'Weet ik veel, het leek net of die trein veel breder was en ons zou raken.' Laszlo legt ons overigens overal vast op de foto. 'Make a picture'.
Als we terug komen staat de appelsoep voor ons klaar. Alleen de stukjes appel erin zijn lekker, maar het is leuk om te proberen. Wat ze hier allemaal bedenken.. het kan niet op. (De soep was alleen maar het voorgerecht hoor..)
's Avonds komen Laszlo en Tiemie bij ons zingen. Zij genieten enorm van het zingen en wij ook. In het hongaars, engels en nederlands. We proberen het allemaal en het lukt aardig. Als we klaar zijn met zingen, kan Laszlo het niet laten 'extra mooi' te zeggen. De manier waarop hij het zegt is echt lachwekkend. Nina zei: 'het klinkt zo simpel'. Laszlo: 'zo simpel'. Wij barsten uit in een enorme lachbui en staan 5 minuten te schudden van het lachen. Laszlo niet het minst van allemaal.
Tijd om naar bed te gaan. Morgen staat ons een drukke dag te wachten, dus we kunnen onze slaap goed gebruiken!

Groetjes van ons allemaal!