Dag 9

Met slaperige gezichtjes zitten we deze morgen aan tafel. Voor vakantie-begrippen is 8 uur ontbijten toch best vroeg. De jeugd arriveert al om half 9 (we zouden 9 uur vertrekken) en heeft er dus duidelijk net zoveel zin in als wij. Nadat we allemaal een zo goed mogelijke wandeluitrusting bij elkaar geraapt hebben, gaan we dan echt op stap. We zoeken een plekje in het busje dat we voor dit uitje gehuurd hebben. Het busje schijnt een zware tocht tegemoet te gaan en inderdaad, dat blijkt. Na 2 uur hobbelen en bobbelen staan we aan de voet van de berg die we gaan beklimmen. Ook dat gaat niet zonder strubbelingen. Door beekjes, over steile paadjes en met hulp van elkaar komen we boven. Daar worden we beloond met een prachtig uitzicht! Nagyon szép :) of 'extra mooi'. Ja, het grapje blijft. We maken mooie foto's, Laslo is er maar wat druk mee. Na een poosje genoten te hebben van al het moois, beginnen we de tocht naar beneden. Dat gaat heel wat sneller, al is het oppassen geblazen om niet onderuit te gaan. Beneden eten we lekkere sandwiches en genieten we van het heerlijke zonnetje. Daarna doen we 'The activity game', grappig om iedereen de meest gekke dingen te zien uitbeelden. Ook komen flessenmeppertje en het spel dat is Roemenië 'the flying dutch' heet aan bod. Het levert veel gelach op en iedereen geniet zichtbaar. We zitten op de stenen en luisteren naar het geluid van het kabbelende beekje. Er ontstaan leuke gesprekken. Het is alweer tijd om terug naar huis te gaan. De tocht gaat over dezelfde ('onbegaanbaar' zou niet helemaal onterecht zijn) weg terug en is niet zonder gevaren. Waarom de buschauffeur zo dicht langs het ravijn rijdt.. Voor ons een vraag, voor hem een weet. Om 10 uur 's avonds zijn we weer terug.Daar eten we zelfgemaakte pizza. Zulke lekkere pizza's hebben we nog nooit op! Daarna duiken we moe, maar voldaan ons bed in. Het was een geweldige dag! Heerlijk om te genieten van de kleine dingen en de mensen om ons heen. Maar ook bijzonder om te zien hoe deze mensen de afhankelijkheid van God ervaren, ook in de dingen die bij ons zo vanzelfsprekend zijn.